Κεντρικός στόχος είναι η κινητοποίηση κάθε Έλληνα και Ελληνίδας και ιδιαίτερα της νέας γενιάς της χώρας, έτσι ώστε η χρήση και διαχείριση της γης, των εδαφών μας, των νερών, του υδροφόρου ορίζοντα, των σπόρων, του ζωϊκού και φυτικού μας κεφαλαίου, του αλιευτικού και δασικού μας πλούτου, να είναι στα χέρια των αγροτών, του ίδιου του λαού μας.
Η επισιτιστική εθνική κυριαρχία δεν αποτελεί απλά ένα δικαίωμα. Είναι η ίδια η υπόσταση της χώρας, η εθνική επισιτιστική επιβίωση των οικογενειών μας. Υποδηλώνει την ανάγκη για την εφαρμογή ενός μείγματος εθνικής και κοινοτικής πολιτικής με στόχο την κατοχύρωση μέγιστου ποσοστού εθνικής επισιτιστικής αυτονομίας, την αύξηση της ελληνικής αγροτροφικής παραγωγής, τη βέλτιστη χρήση των εδαφών, τον οικολογικό, παραδοσιακό και πολιτιστικό χαρακτήρα των μεθόδων και συστημάτων καλλιέργειας και παραγωγής.
Στο επίκεντρο η ελληνική αγροτική οικογένεια, η οποία μέσα από την παράδοση και τον πολιτισμό του διαχρονικού εθνικού μας παραγωγικού μοντέλου, γνωρίζει καλύτερα από όλους πώς να διαχειριστεί και να αξιοποιήσει την εθνική βιοποικιλότητα, να καλλιεργήσει παραδοσιακά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, να αξιοποιήσει τη δασοπονία και την αλιεία.
Η επισιτιστική εθνική κυριαρχία:
Aξιοποιεί το αγροτικό συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας και βελτιστοποιεί τη μοναδική και πλούσιας βιοποικιλότητας αγροτική παραγωγική μας βάση, η οποία έχει προκαλέσει λιγότερη βλάβη στο περιβάλλον και λιγότερα επακόλουθα κόστη για την υγεία.
► Στηρίζει την ελληνική αγροτική οικογένεια να παραμείνει στον πατρογονικό τόπο κατοικίας της, να ζωντανέψει τις παραδοσιακές ορεινές και νησιωτικές περιοχές που κινδυνεύουν με εγκατάλειψη και ερήμωση των εδαφών μας.
► Θέτει στο επίκεντρο κάθε αγροτικής πολιτικής τον άνθρωπο, την υγεία, το περιβάλλον, τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη μεγιστοποίηση της ελληνικής αγροτροφικής παραγωγής.
Στην Επισιτιστική Εθνική Κυριαρχία ο έλεγχος διαχείρισης, χρήσης και καλλιέργειας των εδαφών μας, του ζωικού μας κεφαλαίου, η αξιοποίηση του αλιευτικού και δασικού μας πλούτου, πρέπει να είναι στην κυριαρχία του Έθνους, της ελληνικής αγροτικής οικογένειας χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις.
Στην κατεύθυνση αυτή προσπάθειες για εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών προς ιδιωτικοποίηση, έλεγχο, επικυριαρχία επί των αγροτικών και κτηνοτροφικών πλουτοπαραγωγικών μας πόρων, των νερών, του υδροφόρου ορίζοντα, των δασών μας, έμμεσα ή άμεσα, δημιουργούν απαράδεκτες καταστάσεις και δεν είναι αποδεκτές.
Συνεχίζεται…